Sail Academy, organizatorzy regat, to takie stowarzyszenie, ktore krzewi we Włoskim narodzie ideę regat o Puchar Ameryki i samej formuły match racing. Oprócz floty meczowej jachtów J-22, posiada również 3 jachty klasy IACC - jednostki zaspołu Prada z poprzedniej edycji Pucharu Ameryki. Nic tylko pozazdrościć takich warunków pracy. Ekipa ta z powodzeniem realizuje szkolenie żeglarzy regatowych jak i zarabia wożąc tzw. incentives czyli organizując szkolenia motywacyjne dla firm.

Nasz M.R.M. Match Race Team reprezentujący Fundację Sportów Żeglarskich w składzie: Przemek Tarnacki (sternik), Michał Szmul (żagle przednie), Piotr Wojewski (grot, dziób) stawiła się w Genui dzień przed regatami na zaplanowany wcześniej trening. O ile jednak na treningu powiewało do 4B to pierwszego dnia regat spuchło niemal do zera. W tych loteryjnych trochę warunkach wygraliśmy 3 wyścigi i przegralismy jeden ulegajac rozstawionemu z numerem 1 Francuzowi Mathieu Richard'owi (numer 7 na liście ISAF).

Drugi dzień regat zaczął się od dokończenia rundy każdy z każdym. Dość gładko wygraliśmy kolejne 3 wyścigi z wyżej notowanymi od siebie rywalami. W międzyczasie wzmagał się wiatr (w podmuchach do 6B) i rosła fala w kierunku przeciwnym do kierunku wiatru. Urozmaiciło to wyścigi, gdyż na rozgrywce przed startowej należało umiejętnie wykorzystać duże fale tak, aby pomagały one manewrować jachtami, czasem obracając je w miejscu. Na spinakerach z kolei pływaliśmy pod falę.

Po rozegraniu round-robin okazało się, że trzy załogi są liderami i mamy remis: Richard, Ferrarese (40 na liście ISAF) i Tarnacki (72). Zarządzono dogrywkę Tarnacki- Ferrarese, którą wygraliśmy. W finale tej rundy spotkaliśmy się zatem ponownie z Richardem. To również młody zawodnik mający już duże sukcesy na koncie (sternik zwycięskiego jachtu Mumm 30 w regatach Tour de France, 9 zawodnik Mistrzostw świata w Match Racingu w 2002). Bez kompleksów wygraliśmy z nim start i konsekwentnie pilnując utrzymywaliśmy cały czas parę metrów przewagi. Dramat nastąpił na ostatniej boi, tuz przed metą, kiedy wciągnięty spinaker zaplątał się. Piotr szybko poradził sobie z problemem ale Mathieu odpalił żagiel od razu i zdążył uciec na parę metrów, których nie oddał już do mety. Po przejściu linii mety okazało się, że wieje już naprawdę dobrze, że pękły spinakerbomy na jachtach i zrezygnowano z półfinałów i finałów a ostatecznymi wynikami regat będą wyniki pierwszej rundy. Trochę szkoda, bo było naprawdę blisko...

Z wyniku jestem jednak bardzo zadowolony. Cieszą nas starty: 100% wygranych. Cieszy mnie postawa Michała i Marcina z całego sezonu, z którymi doskonale mi się pływa już parę dobrych lat oraz Piotra, który szybko adaptuje się do jachtów większych niż jednoosobowe, na których pływał do tej pory.

Cieszy nas w końcu awans o 200 miejsc w rankingu ISAF za ostatni rok. Po rozegraniu tylko 6 imprez w sezonie 2002 zajmujemy 56 pozycję, która na pewno ułatwi nam uzyskanie zaproszeń na regaty wyższego stopnia w sezonie 2003. Dzięki naszemu sponsorowi, firmie M.R.M. z Gdańska nasz plan na przyszły rok uwzględnia stworzenie zawodowej ekipy meczowej oraz starty w minimum 12 imprezach match racingowych na świecie. Będziemy walczyć o zaproszenie na Mistrzostwa Europy w Match Racingu do Rosji oraz o wejście do pierwszej 30-tki listy ISAF, choć na pewno nie będzie to łatwe, biorąc pod uwagę rychły koniec Pucharu Ameryki 2003 i powrót doskonałych żeglarzy z Nowej Zelandii na mecze do Europy. Nasze przygotowania idą już pełną parą.

Przemysław Tarnacki